Zeewier op het menu

Als ik aan zeewier denk zie ik groen bruine slierten voor me drijvend in zee die ik met een vies gezicht weg duw als ze mijn zwem route versperren. Ik grijp er regelmatig in omdat ik met mijn vrije slag de halve kustlijn in beslag neem en met open ogen in zee zwemmen is irritantdus dat probeer ik te vermijden. Nooit gedacht dus dat die slierten op de zelfde dag nog als vers gekookte groente in mijn eet kommetje zouden belanden en toch is het een waar gebeurd verhaal.

De moeder van Phuc en een tante waren een paar dagen op visite en vonden een middagje aan zee ook wel lekker. Terwijl ik dus aan het zwemmen was vulden zij twee plactic zakken met zeewier. Op dat moment had ik nog geen idée wat ze daar mee van plan waren en mijn verbazing was dus ook groot toen ik zag dat die zakken ‘s avonds richting de keuken gingen en in een pan gekookt water verdenen. Invriezen is ook een optie en de gedroogde versie is geschikt voor een heerlijk kopje thee. Er kan creatief gevarieerd worden met zeewier blijkt wel uit het toetje dat ik voorgeschoteld kreeg. De groene drapperige sliertjes waren nog wel herkenbaar maar nu in stukje geknipt en verwerkt in een shake met ijs en suiker.

Ik heb net een boek gelezen over een schripbreukeling die zijn leven wist te redden door het eten van zeewier dus dat je er niet aan dood zou gaan was mij bekent. Ergens heb ik ook wel eens gehoord dat het erg gezond is want anders zouden er niet zoveel producten zijn met zeewier extract enzo zoals alternatieve medicijnen en cremetjes. De dames hadden al een paar dagen voor fantastische maaltijden gezorgd en dus besloot ik niet lullig te doen en mijn bevooroordeelde gedachtes over zeewier over boord te gooien en deze beproeving met open mond tegemoed te treden. Het smaakte prima, al hoewel de vreemde structuur in mijn mond toch een beetje onwennig aanvoelde. Ik denk niet dat ik zelf een enthousiaste verzamelaar word maar als het echt zo gezond is en je normaal vele euro’s betaalt voor producten waarin het verwerkt is dan zou ik eigenlijk af en toe eens wat vers gekookte zeewier moeten eten. Er staat nu een glas zeewier ice tea in de koelkast te wachten tot ik dorst krijg.

Het smaakt in ieder geval beter dan de veel te zoete verjaardag taarten die in Vietnam niet mogen ontbreken op een feestje. Op mijn verjaardag heb ik er twee voorbij zien komen. Zelfs in Khanh Vinh district een uur hier vandaan tussen de rijstvelden, bananen bomen en casave plantages wisten de verpleegkundigen die ik die dag les gaf een taart te versieren met kaarsjes. De hele groep zong uit volle borst Happy Birthday want dat kent iedereen. ‘s Avonds thuis stond er weer een zoete taart klaar met kaarsjes en vuurwerk in de vorm van sterretjes. Vrienden en collega’s waren uitgenodigd voor de BBQ en het beste verjaardags kado was dat ik niks hoefde te doen alleen aanwezig te zijn op mijn feestje en te genieten. Ik blies de kaarsjes uit, klapte gezellig mee en deed een wens. Allemaal heel schattig geregiseerd door Vietnamese vrienden. Het hele ritueel deed me denken aan vroeger toen ik nog op de kleuterschool zat . Nu 30 jaar later is het verschil dat ik niet op mijn knieen zit en mijn familie en Nederlandse vrienden er niet bij zijn. Toen stond ik om 6:00 op om te kijken of het huis versierd was met slingers en nu ging op het zelfde tijdstip de wekker en zou ik me het liefst nog een keer omdraaien. Ik geef toe zo leuk als vroeger wordt het waarschijnlijk nooit meer en juist op zulke momenten mis ik jullie het meest.

Ps
Het is al weer 3 weken geleden maar evengoed bedankt voor jullie felicitaties en ik lees net dat Madonna en Cindy Crawford ook al aan de zeewier shakes zitten om op gewicht te blijven! Misschien moet ik toch een handeltje op gaan zetten aan de kust. Ik voel een trend aankomen, hou het in de gaten.

Groetjes Laurence