Mag ik mee met een retourtje Alicante?

De reden om tussentijds naar Nederland te komen was een weekje Spanje met broers, zussen en aanhang. Ik kon mijn tas dus ingepakt laten en met z’n tienen vertrokken we van Rotterdam Airport naar Alicante. Gewapend met tom tometjes en met een Spaans muziekje op de achtergrond stapte we in onze huur auto’s op zoek naar de veelbelovende villa met zwembad in het plaatsje La marina. Braaf volgden wij de auto aan kop door slecht verlichte landweggetjes en pakte we de meeste rotondes twee keer. Inmiddels was het donker geworden en hadden we al 3x rechtsomkeer gemaakt toen de TOM TOM beweerde dat we onze bestemming hadden bereikt. Een afgelegen plek midden in een weiland was wat we moesten geloven de bestemming. Die plek zou zeer geschikt zijn voor een afrekeing in het crimminele cirqui of om een goede drugdeal te sluiten maar er was in de verste verte geen vakantie villa te bekennen. Even dachten we dat we misschien geboekt hadden bij een niet bestaand internet bedrijf en dat we de nacht in de auto zouden doorbrengen. Na wat telefoontjes kregen we nieuwe instructies en werden we in de juiste straat opgewacht.

De Hollandse Hetty had onze vakantie villa onder haar hoede en ze maakte een geschrokken indruk toen ze ons uit de gehuurde auto’s zag stappen. ‘’Deze villa is eigenlijk niet voor groepen jongeren hoor ! ‘’Welkom en bedankt zou ik zeggen. Ons familie clubje telde op zijn minst twee niet te missen bolbuikige zwangeren en vijf 30 plussers maar blijkbaar zien we er jong en baldadig uit.

‘’Denk erom dat de Jue de boule ballen niet in het zwembad belanden en de trampoline is eigenlijk alleen voor kinderen en je mag er zowieso niet met z’n tweeen op.’’ Hetty zwaaide met een wijzend vingertje dat op onze lach spieren werkte. We overtuigden Hetty ervan dat we familie zijn, elkaar zelden de hersens in slaan en gezegend zijn met zeer beschaafde aanhang. Voor een kratje bier mocht ze raden wie bij wie hoorde maar daar zat ze goed naast. Na haar rondleiding met info die ons ene oor in en het andere gelijk weer uitging beloofde we haar dat we alles netjes zouden achterlaten.

Het was al knap laat en om efficient met 10 man op zoek naar eten te gaan liepen we bij een Spaanse Chinees naar binnen om te informeren of de keuken nog open was??? Het leek op sluitingstijd maar de ervaring leert dat een echte Aziaat nooit 10 hongerige klanten zal laat schieten dus die keuken ging als vanzelf weer op vollen toeren draaien. Is dat niet lullig net voor sluitingstijd? Nou volgens mij maak je hier in principe elke Aziaat blij mee waar ook ter wereld anytime any place. Gastvrijheid en goede zaken doen bijten elkaar immers niet dus er ontstond een win win situatie.

Met een biertje erbij trokken we lootjes voor de slaapkamer verdeling want volgens de berekening waren er wel genoeg bedden alleen stonden die niet op de juiste plekken dus wie gedacht had lekker romantisch te gaan doen moest ineens zeer creatief te werk gaan of een kamergenoot zien te dissen. Enkele kamers boden wel privacy dus lieten we het lot bepalen. Aan de andere kant gaf dit wel een extra dimensie aan de vakantie en aangezien ik mee ging om iedereen te zien, liefst niet naakt maar goed, kon mijn vakantie al niet meer stuk.

Onvergetelijk en wellicht bijna onvergeeflijk was ook de geweldige acteer actie van mijn zusje. Ze wist het hele gezelschap met een geleende ring van mijn broertje zijn vriendin te overtuigen dat ze ten huwelijk was gevraagd. We vlogen haar om de hals, dikke knuffels, blij, verbaasd , wonderbaarlijk verrast en een enkeling onder ons pinkte zelfs een traantje weg door een overschot aan zwangerschap hormonen en wat bleek het was gewoon effe een geintje tussendoor.

Het dorpje La Marina bleek een zeer rustige Engelse enclave te zijn met voornamelijk gepensioneerde bejaarden. Goed nieuws je hoort ze niet en je ziet ze niet, behalve op het strand. De jongens die gehoopt hadden strakke Costa Blanca beauty’s te spotten kwamen bedrogen uit en moeten nu de beelden zien te verwerken van een 80 jarige vrouw die in haar string even bukte om een paar schelpjes uit zee op te rappen. Zelf stond ik op het punt een oudere man te vragen of hij kon stoppen met staren naar Charlotte. Misschien kon hij dan ook gelijk zijn zwembroek wat hoger ophijsen omdat er echt niemand op zat te wachten om de inhoud te zien. Maar ja wie ben ik om die man zijn vakantie te bederven.?? Genoeg gezien van het strand en het toeristische leven aan de Costa Blanca.

De kust beloofde pittoreske strandjes maar er ging eigenlijk niets boven het bakken en braden in eigen tuin. Geen punt we crosste gewoon weer terug naar onze ligstoelen aan het zwembad. We speelden potjes poker, spetterden elkaar nat, maakte bommetjes want dat schijnt leuk te zijn en we gooide van alles in het zwembad wat er niet in hoorde want ja……als het niet mag wordt het pas interessant. Het meeste lol hebben we gehad met een klein plastic balletje waarmee we elkaar loeihard probeerde te raken. Van je familie moet je het hebben he. Het zorgde in ieder geval voor een gezonde doses leedvermaak. Als souvenir hebben alle meiden een groene bikini overgehouden want aan chloor in het zwembad en in de douche was duidelijk geen gebrek.

Verder gebeurde er dus eigenlijk niet schokkends dachten wij maar 100 km verderop in Cartagena waren de schokken voelbaar van een echte aardbeving die plaats vond in Lorca. Een dag later bleek het te rommelen in Italie en na een Skype gesprek met Vietnam bleek dat de aarde zich in Noord Vietnam ook hier en daar verplaatst had waardoor enkele huizen een paar meter lager kwamen te liggen. De wereld is duidelijk van slag dus pluk de dag en geniet ervan zo lang het kan.


Liefs Laurence