Puike Poncho's

Laat ik het eens hebben over de regenmode in Dong Ha. Regenponcho’s en paraplu’s zijn er in alle kleuren en maten. Het is alleen niet zo dat ze mijn dag opfleuren maar ik ben wel blij dat ze bestaan. Ik zeg nou wel alle maten maar dan moet je geen lange armen hebben. Bedrijven en hulp organisaties werken aan hun naams bekendheid middels geprinte logo’s op de achterkant van de poncho’s. Biermerken en telecom bedrijven doen het goed. Het is het populairste en nuttigste relatie geschenk ooit. De provincie Quang tri is momenteel gedeeltelijk overstroomd en het is soms maar een uurtje droog per dag. Zonder telefoon ben je gehandicapt en als het dan toch heel de dag regent kan je beter bier gaan drinken. Ik heb al 3 puike poncho’s versleten en er is er 1 gejat. Mijn knalrode helm is trouwens ook gejat maar ik kreeg er een leukere zilverkleurige voor terug. De eigenaar van het restaurant waar die gejat was vond mij zo zielig zonder helm. Er bestaan ook wegwerp poncho’s die bij het aan- en uittrekken al scheuren. Zoals met vele dingen in Azie. Het ziet er goed uit maar de kwaliteit is teleurstellend of van korte duur maar je kan de ecomonie en dat arme vrouwtje een handje helpen door weer een nieuwe aan te schaffen.

Ik word altijd zo claustrofobisch en opgefokt als ik mijn regenponcho aantrek. Vooral als dat plastick gewaad nog nat is en ik me vergis in de binnen- en buitenkant van het pak.. Als ik de capuchon op heb en daar overheen een helm dan kan ik als ik op de brommer zit niet meer achterom kijken. Weer een ontdekking! Waarschijnlijk bestaat er daarom maar 1 echte ongeschreven verkeersregel en dat is ‘’KIJK VOOR JE ‘’want wat acher je gebeurt dat is voor degene achter je. Wijk zonodig uit en neem daar het hele wegdek voor als dat nodig is. Negeer al het getoeter want dat doet de rest ook. Het is ook niet cool om oogcontact te zoeken met andere weggebruikers. Gewoon lekker je eigen ding doen maar niet harder rijden dan 40 km op advies van de dokter. Laat ik het zo stellen de zorginstellingen zijn van een andere kwaliteit dan dat wij gewend zijn. Ik heb hier natuurlijk ook geen familie die direct bloed kan doneren want zo gaat dat hier nog vaak genoeg.

Even heel wat anders. Na al dat getoer door de plassen op zoek naar puike regenjassen heb ik een nieuwe bakker gevonden. Ik ben nu definitief van bakker veranderd want ik was het zat dat ik elke keer door chagrijnige meiden afgescheept werd met oud brood. Als ik het brood dan beleefd terug gaf en de verse broodjes aanwees, leek het wel alsof die niet voor mij bedoeld waren maar wel voor alle andere klanten. Geen idee waar ik dit aan verdiend heb maar het zou zomaar kunnen dat ze denken dat ik een Amerikaanse ben en daar hebben ze niet zulke fijne herinneringen aan. Ik zal er nooit achter komen. Het was even zoeken in Dong Ha maar mijn nieuwe bakker is een prima alternatief zaakje waar ze me wel begrijpen en me nog groeten ook. Ik heb wel gelijk even gemeld dat ik uit Nederland kom en op de medische school werk....ja in het Vietnamees.

Mocht het bij jullie nu regenen en baal je daar een beetje van, denk dan’’het kan altijd erger!’’. Je staat namelijk niet met je teenslippers in de plassen op de markt in Dong Ha natte rijst te verkopen tussen de ratten en lekkende zeilen. Stel je eens voor dat je in deze tijd van het jaar op straat zonnebrillen aan het verkopen bent om van rond te komen.
Als zelf de vuilnisvrouwen niet klagen heb ik er helemaal geen recht op dus mocht er tussen de regels door iets klagerigs klinken dan is dat wellicht mijn Nederlandse mentaliteit. Anyway, geniet van je wasmachine, verwarming en droger en besef dat Albert Hein geweldig is ook al is de rij bij de kassa nog zo lang. Ik mis jullie humor vooral als er hier effe niks te lachen valt.

Liefs laurence