Huizenjacht

Hoi allemaal,

Leuk om jullie reacties te lezen. De tijd vliegt voorbij en ik wilde echt graag een eigen plek hebben om goed mijn werk voor te bereiden en om een nieuw thuis gevoel te creeren.

De huur-huizen voor buitenlanders zijn schaars. Het zijn naar mijn idee complete villa's en wat ik zocht leek niet te bestaan.
Ik mag van de politie ook niet zomaar wonen waar ik wil. De mensen moeten toestemming hebben en het huis moet aan een aantal eisen voldoen. Mijn collega's hadden een paar opties waar ik blij van werd maar die gingen niet door.

Ondertussen kon ik logeren bij Isabel mijn franse vriendin. Ik besloot zelf te gaan zoeken. Dit leek vrij zinloos omdat ik 10 woordjes vietnamees ken, maar dat was het uiteindelijk niet. De mensen zagen mij rijden en zoeken en binnen no time was er een netwerk in gang gezet. Vietnamezen vertelde mij dat ik gewoon moest kijken welk huis ik leuk vond en dan vragen of de eigenaar het wil verhuren. Dat was weer een nieuwe hoopvolle strategie die ik ging uitproberen met mijn vertaalboekje op zak.

Ik ontmoette mr Nhat een manager van het postkantoor. Ik reed in zijn straat en hij nodigde mij uit om met zijn gezin mee te eten. Hij was helemaal blij dat hij zijn Engels kon oefenen. Wat hem betreft kon ik ook bij zijn gezin wonen. Hij kent dr Quang van de tennis....klein wereldje...het lijkt het westland wel. Nu leert hij mij Vietnamees en ik spreek engels met hem.

Isabel woont aan een prachtig meer in een rustige buurt waar meerdere ontwikkelings organisaties zitten. Het huis van de buren is helemaal super dus heb ik laten weten dat ik zo'n huis zoek. Twee dagen later kon ik in onderhandeling over de prijs en nu woon ik er. Ik ben echt heel blij. Gertie even speciaal voor jou.
Het hele huis is lila met wit. Voor iedereen die langs wil komen, er is plek zat en de logeer kamer is ook top als je van baby blauw met stickers houdt. Het bier staat koud !!

groeten Laurence