Mieren in de koffie

Hallo allemaal,

Ik ben de grens weer over gevlucht om van de anonimiteit in Laos te genieten. De reden was werk maar het is een aangename bijkomstigheid. De Laotianen zijn dan wel niet vooruit te branden maar 1 ding doen ze erg goed en dat is: Mij met rust laten. Ik kom helemaal bij. Geen slaap tekort meer, geen starende mensen, geen gegil, geen getoeter, maar een vredige slaapverwekkende rust om mij heen. Bij de douane hebben ze ook meer humor. Ik vroeg om WC papier en ja hoor dat werd geregeld. Laat die rij auto’s maar wachten er is een blondine die hulp nodig heeft. Elk land heeft zo zijn voor en nadelen. In beide landen zijn ze overigens erg lief en behulpzaam.

Vandaag heb ik een praktijk training gegeven over Spoedeisende hulp en triage. Er waren 20 deelnemers op komen dagen waaronder verpleegkundigen, dokters en een paar leraren. Echt super leuk om te doen en ze waren enthousiast dus alle bloed zweet en tranen om het voor elkaar te krijgen waren snel vergeten. Morgen weer een dag praktijk training om het ABC protocol toe te passen. Ik kon mijn vertaler wel zoenen hij was super. Het is namelijk echt een drama als de vertaler niks snapt van de inhoud. Twee vertalers hadden al afgehaakt. Als laatste hoop had ik een hoge pief gevraagd want het leek erop dat alles in duigen zou vallen en dat zou zonde zijn. Ik geef toe ik heb redelijk lopen slijmen.

In Savannaket hebben ze slechte verbinden met alles wat op een kabel lijkt en gerelateerd is aan internet. Ik moet af en toe uit mijn kamer om een schakelaar om te zetten en dan heb ik misschien weer 20 min verbinding. Overal hangen losse draadjes. Half werk zeg maar en dat is precies wat er om me heen gebeurd. Het schijnt niemand wat te boeien. Genoeg tijd voor koffie pauze. Maar ik ben niet de enige die dol is op koffie. Ik wilde een slok nemen toen ik in mijn oog hoek wel 20 mini miertjes zag zwemmen. Geen probleem dan haal ik een nieuw bakkie. Nee bleek de hele waterkoker vol te zitten, de suiker pot en de poeder melk. Vandaag dus geen koffie want denk maar niet dat dit probleem verholpen gaat worden in 1 dag.

De mieren zitten niet alleen in de koffie maar ook op het prik karretje in het ziekhuis. Ze zijn dol op geopende flesjes met antibiotica. Dat ontdekte ik tijdens een zoektocht naar een uitzuig apparaat in een klein ziekhuisje in de bergen. De verpleging keek niet eens raar op. Ik ga ervan uit dat ik al een paar mieren binnen heb gekregen toen ik minder scherp was tijdens de lunch. Ik zie er net weer een paar gezellig tussen mijn toetenbord kruipen.

Gisteren heb ik met mijn Laotiaanse vriendin Ta gefrituurde eendenbek gegeten. Als het weer gaat regenen staan er kikkers op het menu staan. In mijn noedel soep zaten stukjes ingewanden van een buffel terwijl ik dacht dat het vis was. Ik ben toch het meest blij met mijn favoriete eettent Chez Boune. Ze verkopen broodjes zalm en tonijn. Het hangt een beetje van de serveerster af of er ook echt zalm op het broodje komt maar dat is een kwestie van controleren en corrigeren met een vriendelijk glimlach. Ik kan toch niet verwachten dat ze dat in 1 keer goed doen als ik het pas 4 keer heb besteld. Maar ik hou wel van ze want ze zijn super lief.

Het meisje dat mij gisteren een scrup –olie massage gaf was de olie vergeten. Ik ging douchen na de scrup en dacht het zal wel dus heb ik me weer aangekleed , fooitje geven en ben naar huis gegaan. Volgens Roelien had ik dus maar de helft van de massage gehad. Vandaag kwam ik haar tegen in de school, ze blijkt een leerling te zijn. Joehoe heb ik weer…….. Fijne dag nog en we mailen.


Liefs laurence